خودشناسی جدید

در خودشناسی جدیدم به این رسیدم که من مجموعه ای از تلاشهای ناقصم. آدمی با رویاهای بزرگ و تلاشهایی کوچک. در حقیقت هیچ وقت دست از تلاش برای تغییر نکشیدم اما در هیچ کاری هم 100 خودم را نگذاشتم. مثلا همین پارسال سایتم را ساختم و رها کردم، چند ماه بعد شروع کردم به نوشتن مطلب و دو ماه بعد رها کردم. الان دوباره آمده ام سراغش. باشگاهم را هر 6 ماه رها می کنم و بعد از وقفه ای دو ماهه دوباره شروع می کنم. همیشه از این موضوع دلخور بودم که من نه کامل رها می کنم و نه با تمام قدرت می جنگم.

 امسال اما به درک جدیدی راجع به خودم رسیدم، اینکه دست از کمال طلبی بردارم و خودم را همینطور که هستم بپذیرم، با همین تلاشهای ناقص اما ادامه دار. همین از این شاخه به آن شاخه پریدنم را قبول کنم و روی هر شاخه ای که می نشینم سعی کنم آن را کمی جلو ببرم. همین قدمهای کوچک مورچه ای را ادامه دهم و دست آوردهایم هر چند اندک را تحسین کنم.